در سیستم سه الکترودی معمولی، پتانسیل بین الکترود کار (WE) و الکترود مرجع (RE) اعمال میشود. جریان بین الکترود کار (WE) و الکترود کمکی (CE) برقرار میشود. ولتاژ محدودیت، حداکثر ولتاژی است که پتانسیواستات میتواند بر روی الکترود کمکی (CE) اعمال کند. این ولتاژ بین الکترود کار (WE) و الکترود کمکی (CE) است.
همانطور که در نمودار نشان داده شده است، فرض کنید پتانسیل اعمالی E بین الکترود کار (WE) و الکترود مرجع (RE) 10 ولت است و جریان 10 میلی آمپر است، در این صورت ولتاژ محدودیت سیستم به 60 ولت میرسد که از مشخصات ولتاژ محدودیت پتانسیواستات ما (±21 ولت یا ±30 ولت) فراتر میرود. هنگامی که ولتاژ محدودیت سیستم بالاتر از مقداری باشد که دستگاه ما میتواند اندازهگیری کند، پتانسیواستات اعمال ولتاژ را طبق تنظیمات متوقف میکند.
چگونه متوجه ولتاژ محدودیت بیش از حد شویم؟
پدیده: پتانسیل اعمالی نمیتواند به مقدار تنظیم شده برسد و جریان حدود دهها میلی آمپر است.
مثال:
در تست LSV، ما 0 تا 2 ولت نسبت به الکترود مرجع (RE) را تنظیم میکنیم، در ابتدا، پتانسیل اعمالی به صورت خطی افزایش مییابد. سپس ناگهان پس از رسیدن به یک مقدار مشخص، افزایش آن متوقف میشود و به پتانسیل نهایی 2 ولت که تنظیم شده است نمیرسد، همچنین جریان پاسخ در سیستم نیز همینطور است.
برای تست پتانسیواستاتیک، ما پتانسیل ثابت 2 ولت را تنظیم میکنیم، اما پتانسیل اعمالی واقعی همیشه نمیتواند به 2 ولت برسد و جریان نیز کمتر از حد انتظار است. اما وقتی پتانسیل ثابت اعمالی را به 1.8 ولت کاهش میدهیم، هم پتانسیل و هم جریان نرمال هستند. میتوانیم فرض کنیم که ولتاژ محدودیت بیش از حد در زیر 2 ولت رخ میدهد.
نظارت بر ولتاژ محدودیت در تنظیمات پیشفرض خاموش است. در نرمافزار، میتوانید با علامت زدن «روشن» در اینجا، ولتاژ محدودیت را نظارت کنید.
هنگامی که نظارت بر ولتاژ محدودیت روشن است، یک فایل داده «سلول» ایجاد میشود تا اطلاعات ولتاژ محدودیت را ثبت کند.
در منحنی ولتاژ محدودیت-زمان، اگر ولتاژ محدودیت به طور مداوم افزایش یابد و سپس به حداکثر مقداری که پتانسیواستات میتواند اندازهگیری کند برسد و دیگر افزایش نیابد، به این معنی است که «ولتاژ محدودیت بیش از حد» سیستم رخ داده است.